Na konkursie piękności otrzymałby niezawodnie pierwszą nagrodę, należy bowiem do najprzystojniejszych mężczyzn we Lwowie i przechodząc przez ulicę, wywołuje sensacyę wśród kobiet. Trzydziestoletni mężczyzna, wygląda jak Apollo, przetłómaczony z greckiego na volapük[1] współczesnej kultury. Koźmianowski „bożek miłości“ usiadłby u niego niewątpliwie na brodzie, prześlicznej czarnej artystycznej brodzie, która łączy w sobie senatorskość z elegancyą i jest przedmiotem zazdrości wszystkich niegolących się mężczyzn. Niskie czoło z czarną grzywką, oczy duże, łagodne i refleksyjne. Krótkowidz mógłby go wziąć za Włocha, przy bliższem przyjrzeniu się jednak zadaje temu kłam typowo słowiański wyraz twarzy. Człowiek o takiej prezencyi musi mieć niezawodnie wesołą przeszłość, zwłaszcza jeżeli się uwzględni, że ten sam człowiek był przez lat pięć c. k. porucznikiem armii austryackiej, nosił wspaniały, błękitny mun-
- ↑
Volapük (nazwa oznacza język (ogólno)światowy) — sztuczny (planowy) język opracowany w 1879 roku przez niemieckiego księdza Johanna Martina Schleyera.
