Strona:Antoni Józef Jagielski - Żywot doktora Karola Marcinkowskiego.pdf/27

 Jego niezachwianéj odwadze, nieuśpionéj troskliwości, dalekiéj od wszelkiego samolubstwa zawdzięcza zawiązanie swoje Towarzystwo Naukowéj Pomocy, które w szóstém roku istnienia rozpostarło się po całém Xięstwie Poznańskiém.
 W mieście Poznaniu zasiaduje Dyrekcya, któréj Marcinkowski przewodniczył. Wszystkie powiaty departamentu Poznańskiego i Bydgoskiego podzielone są na komitety, których miasto Poznań liczy dwa, w ogóle więc dwadzieścia i dziewięć. Komitety te zbierają składki, polecając Dyrekcyi młodzież do nauk zdatną. Towarzystwo ma na celu przez wspieranie ubogiéj młodzieży przysposobić ją na użytecznych obywateli, podając jej sposób uczciwego zarobkowania.
 Całkowity wpływ Towarzystwa przez lat pięć wynosił podług sprawozdań rocznych dyrekcyi 56,190 Tal. 40 śrgr. 6 fng., wypływ zaś 52,874 Tal. 20 śrgr. 5 fng. Wsparcie otrzymało 742 młodzieńców, z których znajdowało się i znajduje się w części po rożnych uniwersytetach 61. Sto dziewięćdziesięciu trzech poświęcało się i poświęca stanowi nauczycielskiemu szkół elementarnych; dwóch oddało się sztukom pięknym, dwudziestu wyższym rzemiosłom, trzydziestu pięciu było i jest u rzemieślników, a 482 uczęszczało i uczęszcza do różnych szkół.
 Bez Marcinkowskiego, śmiało to twierdzić możem, nigdy chwalebne to dzieło nieprzyszłoby do skutku. Był on jego twórcą, jego duszą i gdyby w życiu swojém nic więcéj nie był uczynił, to jedno dzieło zdolneby już było zapewnić mu trwały w rocznikach narodu polskiego pomnik.