prezesem) odbywających się zimową porą dwa razy w tydzień. Za jego to poradą, wpływem i staraniem podzielono
dykolwiek w taki sposób załatwione być mogło, że każdemu i w każdéj chwili nietylko dostateczną ilość pracy dostarczy, ale zarazem tak ocenionéj, że wymiana zapłaty wystarczy na wygodne utrzymanie pracownika, natenczasby wszelka nędza znikła od razu z pośród ziemskiego świata. Nie byłoby nędzy na ziemi, a każdy człowiek poznawszy wartość niezawisłości od zewnętrznych stósunków, jakąby mu natenczas własna praca zapewniała, doszedłby najkrótszą drogą do uczucia własnéj godności, téj najwyższéj potęgi naszéj duszy, któréj dotychczas ani religia, ani mniemana oświata wywołać nie potrafiły.
To co w poprzedzającym okresie, jako treść życzeń przyszłych urządzeń społecznych do uszczęśliwienia rodu ludzkiego jest wyrażone, to czego niedostatek w obecnéj, w któréj żyjemy chwili, jako najważniejsze źródło zubożenia klass pracujących uważane być powinno, to właściwie natchnęło nas wszystkich, którzy towarzystwo dobroczynności składamy, ażeby wiążąc się wspólnie czynnym udziałem urzeczywistnić błogą opiekę, pod któréj zasłoną lud pracujący dojść musi do przekonania, że dobry byt na téj ziemi, oparty na pracy i stósowném wynagrodzeniu onéjże tylko samemu sobie zawdzięczać powinien. Oto ogólna skazówka jednostajności naszego postępowania, oto cecha, którą się działania towarzystwa odznaczać powinny; w każdym szczególnym przypadku starać się zbadać przyczyny już istniejącéj lub zagrażającéj nędzy, a zbadawszy i usunąwszy takowe, starać się, aby praca i moralne prowadzenie się zasłaniało od nowego upadku. I pieniężne wsparcie, jeżeli bez użycia onego (czego w początkach działania naszego nie unikniemy) obejść się nie będzie można, tylko w ten sposób szafowaném być winno, aby grosz na nie obrócony w pracy się mnożył i dochody biednych z ich
