Strona:Antoni Lange - Dywan wschodni.djvu/192

Ta strona została skorygowana.

16.  Wywyższaj Maryę w Koranie, wywyższaj dzień, w którym oddaliła się na wschód do swojej rodziny.
17.  Ona tajemnie wzięła zasłonę, aby się okryć, a jam posłał do niej Gabryela, ducha mojego w postaci człowieka.
18.  Miłosierny jest moją ochroną, zawołała Marja, jeżeli się go boisz.
19.  Jestem posłańcm Boga, rzekł Anioł, przychodzę zwiastować ci błogosławionego syna.
20.  Jakże mogę mieć to dziecię, odpowiedziała dziewica, żaden śmiertelny nie zbliżył się do mnie, i nie znam, co to jest występek.
21.  Że się tak stanie, odpowiedział Anioł, zapewnia cię o tem znak Najwyższego; łatwy to cud dla niego. Syn twój będzie dla ludzi łaską Boga, taki jest rozkaz Niebios.
22.  Poczęła dziecię i poszła w miejsce ustronne.
23.  Boleści poczęcia schwyciły ją przy jednem drzewie, i zawołała: Oby się podobało Panu, żebym umarła, zapomniana i opuczczona od ludzi, pierwej nimem poczęła.
24.  Nie smuć się, odpowiedział głos, nie daleko od ciebie, za sprawą Boga płynie przezroczysty strumień.
25.  Wstrząśnij palmą, a ujrzysz spadające dojrzałe daktyle.
26.  Jedz, pij i orzeźwij twe oko, a jeśli kto ciebie zapyta, odpowiedz mu.
27.  Ślubowałam miłosierdziu post, i z człowiekiem mówić nie mogę.
28.  Wróciła do swej rodziny niosąc na ręku syna. Maryo, mówiono do niej, dziwna przygoda trafiła się tobie.
29.  Siostro Aarona, twój ojciec był sprawiedliwy, a matka cnotliwą.
30.  Za całą odpowiedź dała im znak, by zapytali syna. Będzież przemawiać to dziecko w kolebce, zapytano jej.

31.  Jestem sługą Boga, odpowiedziało dziecko, On mi dał Ewangelie i uczynił Prorokiem.