Strona:Antoni Lange - Dywan wschodni.djvu/286

Ta strona została przepisana.
BEZIMIENNY.
EPIGRAM.

Gdy umierał Iskander [1], nakazać miał pono —
Ażeby mu z mogiły rękę wywieszono —
By każdy, który przedtem widział jak obszerne
Były jego królestwa i skarby niezmierne —
Przekonał się, że w one pozaziemskie drogi
Wyruszył — z ręką pustą, jak żebrak ubogi —
I że ze wszystkich bogactw, jakie miał na świecie
Nie wziął nic — jak wy z sobą nic nie zabierzecie. —


(A. L.)



  1. tj. Aleksander Wielki.