Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/119

Świętej; nieraz też wołano, że należy krucyatę ogłosić przeciw grekom; słowem, że należy cesarstwo greckie zburzyć, a na jego miejscu założyć nowe Cesarstwo Łacińskie. Tak się też stało.
 Wojna grecka. W początkach wiosny królewicz Aleksy stanął na wyspie Korfu, gdzie też zjechali się krzyżowcy. Lekkomyślny ten młodzieniec obiecywał wszystko, o co go tylko proszono. Zapewniał, że w portach Konstantynopola czeka nań 600 okrętów wojennych, których załoga opłakuje go serdecznie; że cały naród tęskni za nim jak sierota. Obiecał też, że z całym narodem greckim przyjmie religię katolicką. Chętnie wszystkim zapowiadał nagrody pieniężne, a ponieważ nie miał ani grosza, więc podpisywał kwity każdemu, kto się do niego zbliżył. Podpisów takich zrobił na 500 tysięcy grzywien (10 milionów rubli).
 25 maja 1203 roku krzyżowcy popłynęli na Konstantynopol, wybrawszy drogę przez morze Jońskie, Peloponeskie i Archipelag — i w końcu czerwca