Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/124

bowie hiszpańscy, którzy choć z początku dzicy, w prędkim czasie ucywilizowali się i szkoły ich stały się sławne na cały świat: kto chciał się uczyć, jeździł do arabów.
 Żarty łacinników z greków drażniły ich bardzo, ale była to jeszcze rzecz najmniejsza. Krzyżowcy wszystko brali jak swoje: żywność, klejnoty, kobiety, święte relikwie z kościołów greckich; nic nie uszanowali.
 Cesarstwo łacińskie. Nareszcie grecy się zbuntowali. Jeden z krewnych cesarskich, książę Aleksy Dukas, zwany Mursuflo (t. j. Zrosłobrewy) wzburzył lud przeciw Izaakowi i krzyżowcom.
 Izaak wezwał krzyżowców na pomoc przeciw buntownikom: żołnierze łacińscy chętnie wzięli się do tej ruchawicy wewnątrz miasta; krew się polała, wreszcie Dukas został ogłoszony cesarzem (Aleksy V) i zdobył pałac cesarski. Tu przedewszystkiem uśmiercił Izaaka, Aleksego IV zaś do więzienia wtrącił i potajemnie go otruł.
 W tym to czasie przybyli do Carogrodu wysłańcy z Palestyny — i ze