Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/132

garów za dzikich ludzi, świnopasów i zbójów — lekceważyli ich sobie. Srodze też byli za to ukarani.
 Jan Aseń bardzo się radował z upadku Carogrodu i chciał też z tej okoliczności zysk wyciągnąć. Zwrócił się tedy do cesarza łacińskiego z prośbą, aby mu także dał część zawojowanej Grecyi a za to on mu chciał dopomagać w walce z grekami. Ale Baldwin roześmiał się tylko i ani chciał słuchać posła bułgarskiego.
 Obrażony Bułgar postanowił się zemścić i złączył się z grekami przeciw krzyżowcom. Bułgarzy napadli na cesarstwo łacińskie, niby to w obronie greków, i rozpoczęły się nieustanne walki krzyżowców na dwie strony: z bułgarami i z grekami. W r. 1205 miała miejsce krwawa bitwa pod Adryanopolem, która skończyła się wielką porażką wojsk katolickich. Sam król Baldwin dostał się do niewoli, zapóźno żałując, że zbyt sobie lekceważył tych „świnopasów“.
 Przyjaciele Baldwina, szukali pomocy przeciw bułgarom u Bonifacego,