wało sprawę krzyża na wschodzie, a przytem królowie tamtejsi wciąż roili o tronie jerozolimskim. Amaury ożenił się z wdową po ostatnim królu jerozolimskim, Izabelą; miał on pasierbicę Maryę Jolantę, która była królewną jerozolimską, gdy syn Amaurego Hugo otrzymał w dziedzictwie Cypr.
Chrześcijanie w Syryi prowadzili smutny żywot, nie było to życie osiadłe, ale jakby koczowniczo-obozowe.
Owóż sądzili oni zawsze, że przez pokrewieństwo z jakim wielkim rodem królewskim, znajdą podporę i opiekę. Przeto w roku 1215 wysłali ludzi zaufanych do króla francuskiego, prosząc go, aby znalazł męża dla królewny jerozolimskiej. Król francuski wybrał jednego ze swoich kuzynów, Jana Brienne i ożenił go z Maryą Jolantą. W ten sposób tron jerozolimski znów był zajęty.
Jan był królem wojowniczym i pobożnym. Sprawy jego opowiemy dalej.
