księztwa podzielić. Chrześcijanie chcieli z tej niezgody muzułmanów skorzystać i, jak to już dawno było w ich zamiarach, postanowili opanować Egipt. — Znaczna ilość rycerzy z Holandyi, z Belgii, z nad Renu, a także król jerozolimski w r. 1218 ruszyli pod Egipt. Był też z nimi poseł papieski, kardynał Pelagjusz.
Okręty ich zatrzymały się u ujścia rzeki Nilu, który tworzy w tem miejscu wyspę w kształcie trójkąta. Na prawym brzegu tego trójkąta (który się zowie Deltą) jest miasto Rozetta, na lewym brzegu Damietta. Krzyżowcy postanowili skierować całą swą sił przeciw Damiecie.
Była to przystań obszerna i dogodna, ale i twierdza mocna, której broniła prócz tego silna baszta na Nilu. W chwili, kiedy rycerze podpływali pod mury Damietty, nastąpiło silne zaćmienie księżyca. Cień ziemi pokrył całą tarczę miesiąca i na godzinę może zaległa ogromna ciemność.
Zjawisko to krzyżowcy przyjęli jako dobrą wróżbę dla siebie — i zaraz o
Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/142
Ta strona została uwierzytelniona.