Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/146

cili to, co z takim trudem zdobyli. Wody Nilu groziły ich całemu obozowi.
 Zapóźno krzyżowcy chcieli powracać, okazało się, że ich ze wszech stron otoczyli muzułmanie. Wtedy Pelagjusz zwrócił się do Malek-Kamela i prosił o pokój.
 Sułtan widział, w jak trudnem położeniu są chrześcijanie i z łatwością mógł ich wszystkich wytępić. Ale że się lękał zemsty nowych krzyżowców, więc był z niemi bardzo umiarkowany. D. 30 września 1221 r. zawarto na lat 8 pokój, na mocy którego chrześcijanie mieli opuścić Damiettę, a Malek-Kamel zwrócił drzewo krzyża świętego.
 Papież surowo zgromił kardynała Pelagjusza, że się mieszał do nie swoich rzeczy, a przy tem oskarżał cesarza niemieckiego, Fryderyka II, że ten od r. 1215 obiecywał przystać do wyprawy i wciąż się ociągał. Groził mu tedy papież klątwą kościelną.
 Szósta wyprawa krzyżowa. Po stracie Damietty, król Jan jerozolimski przybył do papieża, błagając o nową pomoc dla chrześcijan na wschodzie. Wtedy