Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/157

później Ryszard, książę angielski, syn Ryszarda Lwie Serce. Ale chrześcijanie za późno przybyli do Palestyny.
 Ponieważ minął pokój, zawarty 10 lat temu, muzułmanie weszli byli najspokojniej do Jerozolimy i zajęli ją jak swoją własność, bo nikt jej nie bronił i nie miał siły bronić. Podobnież zajęli i wszystkie inne miejsca, zwrócone przedtem Fryderykowi II.
 I tak raz jeszcze Jerozolima została stracona dla chrześcijan.
 Należało ją zdobywać na nowo: jakiś czas bardzo szczęśliwie wojowali chrześcijanie, zwłaszcza odznaczył się książę Bretanii w okolicy Damaszku, ale na bogatym stepie Gaza rycerstwo krzyżowe zostało strasznie zdziesiątkowane. Resztki jej armii, złamane, wróciły do Europy.
 Tatarzy. Nowy, niespodziewany wróg ludzkości runął teraz ze stepów Azyi głębokiej na świat muzułmański i chrześcijański zarazem — Tatarzy. — Lud to pokrewny Turkom, dziki i okrutny, najezdniczy i grabieżczy. Wodzem ich był Dżengiz-chan; chanem zwali swego kró-