Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/171

Pany o wyjaśnienie gniewu swego przeciw chrześcijanom i przebaczenie im.
 Anglicy srogie wyrzuty czynili swemu królowi, Henrykowi III, że się nie wybrał z Ludwikiem. Jeden z królów hiszpańskich, choć w ciągłej wojnie z Arabami, ze znacznem wojskiem zamierzył ruszyć na Wschód. Fryderyk II przez posły chciał wpłynąć na sułtana egipskiego, ale tymczasem w Egipcie wybuchła rewolucya.
 Na czele tej rewolucyi stało wojsko osobne, zwane Mameluki, którzy chcieli sami władać Egiptem. Bezład, który zapanował w tym kraju, był bardzo na rękę chrześcijanom w Palestynie, gdyż ucisk muzułmański znacznie osłabł. Sułtan Damaszku przysłał nawet do króla Ludwika swoich wojewodów z prośbą, aby się z nim połączył i aby razem poszli przeciw Mamelukom, na Egipt. Ale teraz Ludwik nie miał wojska, a z Europy nie nadchodziły posiłki.
 Król hiszpański umarł, nim w drogę się był wybrał, a syn jego musiał iść na Maurów w Afryce. W tym samym