Ta strona została uwierzytelniona.
czął, zajął się bardzo pilnie fortyfikacyą (t. j. wzmocnieniem twierdz) w Jaffie, Cezarei, Ptolemaidzie, Sydonie.
Dwa lata prawie minęły na tych pracach; nie była to niestety praca spokojna. W Sydonie panowała morowa zaraza i tysiące ludzi umierało. Ludwik Święty sam własnemi rękami chował umarłych.
Siły miał już zgromadzone liczne, gdy oto straszna wiadomość przyszła z Francyi. Jego ukochana matka, królowa Blanka, umarła. Ludwik wrócił więc do ojczyzny. Było to w r. 1253.
Ósma i ostatnia wojna krzyżowa.
(od r. 1268 do r. 1270).
Po odjeździe Ludwika Świętego do Francyi — zdaje się, że wszystkie nieszczęścia zwaliły się na kolonje chrześcijańskie. Nie było już teraz ani królestwa jerozolimskiego ani też króla[1].
- ↑ Ponieważ ostatnim królem Jerozolimy był Konrad, syn Fryderyka II, cesarz niemiecki,
