Dopiero w czasie, kiedy Ludwik Święty umierał, przybył król Neapolu i Sycylii, Karol. Wojna, która pomimo zarazy trwała nieustannie, teraz z przybyciem nowych zasiłków wybuchnęła z większą mocą. Istotnie też wojska chrześcijańskie, zrozpaczone ogromem nieszczęść, które ich ścigały, walczyły z niesłychaną zawziętością i przełamały Arabów. Ale straty krzyżowców były bardzo wielkie, a zwłaszcza strata monarchy doprowadziła wszystkich do rozpaczy.
W październiku 1270 r. umarł Ludwik Święty. Umarła też żona nowego króla francuskiego Filipa, oraz jeden z jego braci. Filip wracał do ojczyzny, mając na okręcie trzy trumny drogich osób. Po śmierci króla już nie było ochoty do wojny.
Zawarto pokój z księciem Tunisu, Abdallahem, na lat 15. Podług tej umowy, obie strony zwracały sobie jeńców, a chrześcijanom pozwolono budować kościoły i nauczać wiary świętej w tem państwie muzułmańskiem.
Takie były smutne dzieje ostatniej
Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/179
Ta strona została uwierzytelniona.