wyprawy krzyżowej. Już odtąd nigdy nie poruszono tak wielkich tłumów rycerstwa chrześcijańskiego w obronie Ziemi Świętej.
Jeszcze jedną próbę uczynił król angielski, Edward, ale został w Palestynie podstępnie zamordowany przez jednego z t. zw. Assassynów, t. j. wysłańców Starca z Góry.
Papież Grzegorz X zwołał sobór w Lyonie, gdzie wyrzekł słowa z psalmów Dawida: „Zanim cię zapomnę, o Jeruzalem, pierwej zapomnę prawej ręki mojej!“ Na tym soborze był patryarcha Jerozolimski i patryarcha Carogrodzki, a największą uwagę zwracał poseł chana Tatarskiego, który wciąż występował jako wróg muzułmanów a sprzymierzeniec chrześcijan. Tatarzy wówczas opanowali znaczną część Azyi Wielkiej i Małej — i zagrażali nawet Egiptowi. Ale właśnie na tronie egipskim zasiadł Kellam, syn Bibarsa, człowiek niezwyklej siły ducha, który swój
