Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/182

 Po jego śmierci Tatarzy zwolna przyjmować zaczęli religię Mahometa — i sami się poddali cesarzowi egipskiemu. W ten sposób Jerozolima wróciła pod panowanie muzułmańskie, a cały Wschód był teraz tak samo pod znakiem półksiężyca — jak przed dwustu laty.
 Ludność chrześcijańska była w rozpaczy i aż bluźnić poczęła, mówiąc, że Święci i Aniołowie opuścili Jerozolimę, Nazaret, Betleem, Galileję...
 Pisarz arabski, opowiadając koniec tych długich a strasznych wojen, i podnosząc chwałę Mahometa, tak mówi: — „Ziemia Święta wróciła pod panowanie wiernych, a jeśli Bóg łaskaw, tak będzie aż do dnia sądu ostatecznego.“
 Niestety, pięćset lat mija, a słowa pisarza arabskiego dotąd jeszcze nie straciły mocy.
 Pierwsi rycerze, którzy się zbliżali do Jerozolimy, mówili, że Bóg nie uważał ich jeszcze za godnych wejścia do świętego miasta: a jednak byli to najnabożniejsi krzyżowcy. Dlatego im