Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/63

Konrad z Niemcami, po bardzo niemiłych starciach z Cesarzem greckim, zażądał, aby go przewieziono do Małej Azyi. Skwapliwie to uczynił cesarz Manuel, a tak chytrze to uczynił, że niemal na pewną śmierć posłał swoich przyjaciół.
 Co się stało z armią Konrada III, cesarza niemieckiego. Niemcy, zamiast iść naprzód do krain, zamieszkałych już przez chrześcijan, wpadli do ziemi tureckiej, nieznanej sobie zupełnie — i szli przez Doryleum, Ikonium, Herakleję, brzegiem morza. Było ich 15,000.
 Zaraz w pierwszej bitwie Niemcy zostali na głowę rozbici; większa część rycerzy zginęła lub dostała się do niewoli, zaledwie nieznaczna resztka dotarła do Nicei, gdzie Konrad czekał na Francuzów.
 Aby zmylić króla francuskiego, grecy opowiadali mu o wielkich zwycięztwach Niemców nad Turkami. To też Ludwik wyrywał się do Palestyny i dopiero na miejscu dowiedział się prawdy. I Francuzi nie mało ucierpieli od Turków, ale odnieśli jedno świętne zwycięz-