Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/67

 Konrad III był zniechęcony i postanowił wrócić do Niemiec: tak też uczynił w r. 1148. Ludwik VII wkrótce potem — ze znanych już nam powodów — także wrócił do Europy. Tak więc zamiar Rajmunda wyprawy przeciw Nuredynowi nie doszedł do skutku.
 O wyprawie na Damaszek trzeba jeszcze to zaznaczyć, że tu poraz pierwszy wystąpił słynny później rycerz mahometański, piękny, waleczny i szlachetny Saladyn, który niemało złego uczynił chrześcijanom. Będzie jeszcze o nim dalej w tem opowiadaniu.
 Wyprawy niemieckie przeciw poganom słowiańskim. Wielu było takich, którzy wyrzuty czynili Konradowi i Niemcom, że zbyt prędko opuścili Ziemię Świętą. Ale oni i tak dużo tam znosili przykrości, zwłaszcza od Francuzów, którzy się naśmiewali, że nie tęgie z nich wojaki. A przytem — mówili — my mamy wojny krzyżowe u siebie.
 Nad rzeką Łabą (Elbą), nad Odrą, u ujścia Wisły mieściły się ludy słowiańskie, wówczas jeszcze w pogaństwie żyjące: byli to Połabianie, Obotryci, Łużycza-