Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/74

Ta strona została uwierzytelniona.

umarli (1174 r.) Tak są niepewne i nikłe ludzkie wyrachowania!
Po śmierci Amaurego, pozostał małoletni Baldwin, tego imienia IV, chłopiec chory, nieszczęśliwy, trędowaty, zagrożony ślepotą. Zamiast niego zarządzał krajem naprzód Rajmund z Trypoli, a potem Gwido Luzynian. Kiedy zaś nieszczęśliwy Baldwin Trędowaty (tak go nazywano) oślepł zupełnie, wtedy zrzekł się tronu i, pomimo oporu wielu panów, królem uznał Gwidona Luzyniana, którego nikt nie lubił i do którego nikt nie miał zaufania. Gwido z żoną swoją Sybillą uroczyście się koronował w kościele Grobu Świętego i przyjął imię Baldwina V. Był to ostatni król Jerozolimy.
Saladyn. Kruk krukowi oka nie wykłuje. Wojujący ze sobą muzułmanie wprędce się pogodzili i cesarz egipski oddał zarząd swego państwa jednemu z generałów Nuredyna. Ale kiedy umarł Nuredyn, nastały srogie wojny domowe między książętami tureckiemi i egipskiemi. Z tych walk, sporów i bezładu skorzystał waleczny i przezorny Sala-