Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/88

towny, zapalczywy, kapryśny, po prostu mówiąc, awanturnik i półgłówek.
 Widzieliśmy, że naprzód chciał zabrać Sycylię, jako niby swoje księstwo, potem zerwał z narzeczoną i wynalazł sobie inną pannę; potem urządzał zabawy, uczty, turnieje; potem odrazu zaczął pościć, pokutować i modlić się bez miary — i ciągle się spowiadał przed pewnym pustelnikiem, Joachimem.
 Król Filip August w pierwszych dniach wiosny 1191 roku popłynął wprost do Azyi Mniejszej, a zasłyszawszy, że główne siły chrześcijańskie zgromadziły się pod fortecą nadmorską Akką Świętojańską (albo Ptolemaidą), tam też skierował okręty.
 Wyspa Cypr. Wkrótce po Filipie wyruszył w drogę i Ryszard. Okręty jego burza zagnała pod Cypr, wielką wyspę na morzu Śródziemnem, u brzegów Azyi Mniejszej. Wyspa ta należała do cesarstwa greckiego, ale niedawno właśnie jeden z książąt greckich Izaak Komnenes, oderwał tę wyspę od Grecyi — i założył tu własne królestwo Cypryjskie.