Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/90

miętamy, ostatni król Jerozolimy, znany jako Baldwin V.
 Gwido Luzynian, choć Jerozolimę utracił, ciągle jednak nosił tytuł króla Jerozolimskiego — i uważał, że w każdym razie jakieś królestwo mu się należy. Najdzielniej trzymał się przeciw Saracenom Tyr, pod ochroną księcia Konrada z Monteferratu. Gwido chciał zostać królem Tyru, ale Tyr się nie zgodził; wtedy dawny król jerozolimski postanowił zdobyć sobie Ptolemaidę czyli Akkę Świętojańską, potężny i silnie obronny port morski. Była to myśl szalona i bezużyteczna, a jednak Luzynian, mając 8,000 rycerzy podjął się tej walki; pomagali mu też włosi, mianowicie Pizanie, a potem zjawiło się 12,000 rycerzy-ochotników, poszukiwaczy przygód i sławy: byli to Duńczycy, Flamandowie, Szkoci i inni.
 Saladyn zgromadził wielką siłę dla obrony Akki. Straszne przygnębienie padło na chrześcijan, gdy się rozeszła wieść o śmierci Fryderyka Rudobrodego. W jakiś czas potem przybył książę Fryderyk szwabski, a później książę