austryacki Leopold. Ale i te siły zdawały się niedostateczne.
Wówczas to Gwido Luzynian zwrócił się do Ryszarda Lwiego Serca — i złożywszy mu lenną przysięgę — błagał go, aby szedł na pomoc chrześcijanom. Ryszard, który wszystko robił bez żadnego rozmysłu, nie tylko zgodził się na prośby Gwidona, ale jeszcze rozumiejąc, że Anglia zbyt jest daleko, aby mogła panować na Cyprze, darował mu tę wyspę — i takim to osobliwym sposobem Gwido został królem cypryjskim.
Oblężenie Ptolemaidy ciągnęło się dwa lata i mnóstwo sił pochłonęło.
Upadek Ptolemaidy. Król angielski i król francuski, a wraz z niemi arcyksiążę Leopold austryacki — stanęli z doborową armią pod murami Akki. Lecz między niemi nie było zgody. Król francuski był to człowiek dobry, ale słaby, który nie umiał rządzić ani rozkazywać; armia francuska była waleczna, ale bezładna i nieposłuszna: każdy sam za siebie gospodarował i rządził. Król angielski znowu był półwaryat i zawsze teraz robił na przekór królowi
Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/91
Ta strona została uwierzytelniona.