Strona:Antoni Lange - Pogrobowcom.djvu/9

 Wiersz, ofiarowany Pogrobowcom, ukazał się w druku — przed dwunastu laty (1889 r.) — w paryzkiem czasopiśmie „Pobudce“. Popularność tej pracy, przy braku edycyi książkowej, domagała się nowego jej wydania.
 Dwanaście lat — zdawałoby się tak niedawno, a jednak wiele zmian od tego czasu zaszło. Przedewszystkiem poeci byli wówczas jako „rari nantes in gurgite vasto“, a dzisiaj imię ich legion. Powtóre z wielu tonów, jakie w poemaciku tym poruszono, poezya dzisiejsza niektóre zarzuciła i raczej temi poszła drogami, które wyrażają brak woli, brak mocy i brak hasła, niżeli temi, w których jest twierdzenie. Autor sam możeby dziś niejednę rzecz tu zmienił, ale ci, którzy znają ten wiersz, lubią go tak właśnie, jak on jest. Wyraz to natchnień i wierzeń młodzieńczych, które nie zamarły bynajmniej śród nowych pokoleń i które wyrażają