Ta strona została uwierzytelniona.
PAWEŁ VERLAINE.
Psalmy.
I.
Tyś mię, o Panie, ranił swą miłością,
I dotąd jeszcze rana ma się krwawi —
Tyś mię, o Panie, ranił swą miłością!
O Panie, bojaźń twa mię uderzyła,
I dotąd jeszcze ogień jej mię pali,
O Panie, bojaźń twa mię uderzyła,
Roztop mą duszę w falach twego wina,
Zlej moje życie w chlebie twego stołu,
Roztop mą duszę w falach twego wina!
Oto krew moja, której nie wylałem,
Oto me ciało, niegodne boleści,
Oto krew moja, której nie wylałem!
Oto me czoło od wstydu czerwone,
Na ubóstwionych twoich nóg podnóże,
Oto me czoło od wstydu czerwone...
