Ta strona została uwierzytelniona.
JAN GARAY.
Dwaj śpiewacy.
Śród doliny w małej wiosce —
Na ubocza gdzieś — w oddali —
Skromni, zgodni, niezawistni
Dwaj śpiewacy zamieszkali.
Jeden śpiewak był to słowik:
Wielki smutek pierś mu darł,
Bo piękności go pozbawił
Trosk miłosnych srogi żar.
Drugi śpiewak — to skowronek,
Co miał szary strój ubogi,
Który kąpał się w kurzawie
I gdzieś mieszkał w końcu drogi.
A gdy słowik ze skowronkiem
Wsczęli pieśń — ci piewcy dwaj —
I gdy tamten w niebo wzlatał,
Ten napełniał pieśnią gaj:
