Strona:Antoni Lange - Przekłady z poetów obcych.djvu/293

Ta strona została uwierzytelniona.

Czterdzieści wież on dźwiga,
A wszystkie złotem strojne,
I drugich ma z żelaza
Czterdzieści wież na wojnę.

Leżeli Turcy pod nim
Dwanaście lat z kolei,
Lecz stoi niezdobyty
Wciąż zamek ten Orei.

I przyszedł podły Turczyn,
Pies przyszedł Ikoniota —
Przed królem staje zgięty
I takie słowa miota:

— „O królu wszechpotężny,
Co dasz dla nieboraka?
— „Dam tysiąc ci florenów,
Pysznego dam rumaka,

A nadto dam dwie szable,
Co w srebrnej lśnią ozdobie.
— „Ja nie chcę twych florenów,
Swe złoto schowaj sobie.

Pogardzam twym rumakiem
I mieczem srebrem tkanym —
A tylko chcę dziewicy,
Co mieszka w zamku szklanym.

— „Jeśli się mury zamku
Przed tobą nie ostoją;