Strona:Antychryst.djvu/201

Ta strona została przepisana.

Najciekawsze wydały mi się uwagi, w których porównana jest przeszłość obca z teraźniejszością rosyjską.
»Rok 395. — Arkadyusz Cezar kazał nazywać heretykami wszystkich, którzy choć w małych rzeczach różnili się od prawosławia.« Napomknięcie o nieprawowierności cara rosyjskiego.
»Rok 455. — Walentyn Cezar został zabity za naruszenie ustaw kościelnych i za cudzołóstwo«. Napomknięcie o zniesieniu patryarchatu w Rosyi i o małżeństwie cara z Katarzyną, za życia pierwszej żony Awdotii Łapuchiny.
»Rok 514. — We Francyi nosili długą odzież, a krótkiej zabraniał Carolus Wielki: pochwała długiej, a nagana krótkiej«. Napomknięcie o zmianie odzieży rosyjskiej.
»Rok 814. — Leon Cezar, skuszony przez mnicha pewnego, został Ikonoklastą. Tak samo i u nas«. Napomknięcie o spowiedniku carskim Teodozyuszu, który doradzał pono carowi zniesienie czci obrazów.
»Rok 854. — Michał Cezar bawił się tajemnicami kościelnemi«. Napomknięcie o ustanowieniu »Soboru wszech-pijanego«, o błazeńskiem weselu patryarchy i innych zabawach cara.
A oto jeszcze uwaga:
Od władzy papieskiej: »Chrystus uczynił równymi wszystkich biskupów. A to co mówią jako po za Kościołem nie ma zbawienia — istne kłamstwo; albowiem Chrystus sam powiedział: wierz we mnie,