wiła go w kącie swej komórki przed wiszącą na desce ikoną Bogarodzicy, padła na kołana, złożyła trzysta pokłonów i zaczęła się modlić ze łzami i westchnieniami rozpaczliwą modlitwą, którą sama sobie ułożyła i zaszyła w zasłonie, ofiarowanej do obrazu w Soborze Uspiańskim.
— Usłysz święta cerkwi soborna z tronami twemi cherubińskimi i serafińskimi, z prorokami i praojcami, z męczennikami świętymi i z Ewangelią świętą i wiele słów w tej Ewangelii — wszyscy wy pomnijcie o carze naszym Piotrze Aleksiejewiczu. Usłysz święta cerkwi soborna apostolska ze wszemi ikonami i obrazkami małymi, ze wszemi księgami apostolskiemi i lampami świętemi i kadzielnicami i świecami i szatami kapłańskiemi, ścianami kamiennemi i żelaznemi płytami i z wszelkiemi płodorodnemi drzewami i kwiatami! O słońce krasne i ty módl się do króla niebieskiego za króla naszego Piotra! I ty miesiączku młody za gwiazdami! I niebo z obłokami! I chmury burzliwe z wiatrami bujnymi i wichrami! I ptaki niebieskie! I morze sine z wielkiemi rzekami i małymi strumieniami i jeziorami. Módlcie się wszyscy do Króla niebieskiego za króla naszego Piotra! I ryby morskie i bydlęta polne i zwierzęta leśne i pola i lasy i góry i ziemio rodzona, módlcie się wszyscy do Króla niebieskiego za króla naszego Piotra!
Komórka Aleny oddzielona była przegrodą z desek od obszerniejszej nieco celi, w której mie-
Strona:Antychryst.djvu/83
Ta strona została przepisana.
