Sejm walny Królestwa Polskiego w Krakowie roku 1536. na św. Marcina[3] spokojnie zaczęty, potém przewrotnymi spiskami zakłócony, który nakoniec w dzień Oczyszczenia Panny Maryi 7. Marca 1536., burzliwie, nic nie postanowiwszy, rozszedł się po dniach ośmdziesiąt siedmiu — podług rękopismów księdza Stanisława Górskiego.
Posłowie koronni na ten sejm od stanu rycerskiego wysłani, od niespokojnych doradzców pobudzeni, wymagali od króla wiele rzeczy, co do zakłócenia spokojnego stanu królestwa i ograniczenia władzy królewskiéj zmierzać zdawały się, wypisali z przywilejów i statutów królestwa wiele artykułów, których gwałcenie, a przeto niedotrzymanie przysięgi królowi zadawali, szczególniéj w rozdawnictwie urzędów publicznych królestwa bezprawia wymawiano, wyliczając senatorów i urzędników, co po dwa lub trzy, a nawet i cztery urzędy niezgodnie posiadali, z uszczerbkiem obrony kraju, liczby senatu i powagi królewskiéj. Gdyby każdy urząd (mówili oni) osobnego miał posiadacza, pomnożyła by się liczba urzędników użytecznych krajowi, czy do rady w senacie, czy do obrony i służby wojennéj, gdy żaden z posiadają-
- ↑
Akta Tomiciana – zbiór dokumentów zebranych przez ówczesnego sekretarza kancelarii królewskiej księdza Stanisława Górskiego, został on wydany przez Bibliotekę Kórnicką sumptem Działyńskich.
- ↑ Ustęp ten dotyczy wydarzeń które zdarzyły się już po śmierci (1535) bp. Piotra Tomickiego, więc redaktorem i komentatorem był zapewne wspomniany już ksiądz Stanisław Górski.
- ↑ Sejm zaczął się według tego zapisu 87 dni przed 7 marca, to jest w dzień św. Marcina przypadający 7 XII, ale oczywiście roku poprzedniego. Istnieje rozbieżność wymienionego zapisu z: Władysław Konopczyński „Chronologia Sejmów polskich 1493-1793.”, (Kraków, 1948.), gdyż Sejmy były:
- 46 w Piotrkowie – 30 XI 1534-I 1535;
- 47 w Piotrkowie – 25 XI 1535-XII 1535 (Asiana Diaeta), wobec niedojścia uchwał o obr. król. zwołano powszechne ruszenie;
- 48 w Krakowie – 11 XI 1536-2 II 1537.
