został przez Fr. D. Kniaźnina za najlepszy pomiędzy utworami, jakie pozostawił w spuściźnie Ustrzycki.
W dalszym ciągu zeszytu pierwszego znajdziemy jeszcze jak już wspominaliśmy: „Proklamacyę generała Dąbrowskiego do Rzeczypospolitej polskiej, wydaną w Medjolanie, 14 grudnia 1796 roku”, przy zawiązywaniu legionu polskiego we Włoszech i „Tomicyanów ustęp, rok 1536 – 1537”, tłumaczony z łacińskiego.
W drugim znowu zeszycie ogłoszonym dopiero przed dwoma laty wydrukował wydawca drugi pamiętnik Urszuli z Ustrzyckich Tarnowskiej p. t.: „Pamiętnik damy polskiej z XVIII. wieku” [1] Pamiętnik ten rozpoczynający się od ślubu autorki z Rafałem Amor hrabią Tarnowskim dnia 14 marca 1781 roku, doprowadzony został aż do 3 października 1811 roku. Opisała w nim tarnowska sprawy krajowe w paraleli ze sprawami europejskiemi. Jest on również ciekawy, jak jej „Wspomnienia” i też same posiada zalety.
W trzecim zaś zeszycie, który właśnie teraz ogłoszony zostaje nakładem księgarni Karola Wilda, zamieścił wydawca najprzód
- ↑ Lwów, 1876. Z drukarni K. Pillera.
