Ta strona została uwierzytelniona.
Jednę piosnkę najpiękniejszą
Stary skrzypek ma w zapasie,
Niegdyś graną i śpiewaną
Przy wojennych trąb hałasie.
Gdy ją zagra, twarz mu płonie,
Dziwnym blaskiem świecą oczy,
Drżą słuchacze, zapatrzeni
W lat ubiegłych świat uroczy.
IV.
Stara piosnka, ułożona
W obcej ziemi gdzieś dalekiej,
Przyleciała, niby ptaszę,
By pozostać tu na wieki.
Stara piosnka taka prosta
Z odrętwienia serca cuci,
Każe tęsknić, każe wierzyć,
Że minione wszystko — wróci!
