Ta strona została uwierzytelniona.
Kładą tablicę na samotnym grobie,
Może ją kładą w blaskach słońca wschodu,
Ale, mogiło, zawsze stał przy tobie,
Zawsze pamiętał — wieczny duch Narodu.
On jest skarbnikiem uczuć, które biegą
Z serc pamiętliwych z pałaców, z poddaszy...
I nie zapomni z grobów tych żadnego,
Co nic nie mają... prócz pamięci naszéj...
