Strona:Artur Schopenhauer - O wolności ludzkiej woli.djvu/163

przyczyny, posiadają w tym samym stopniu naelektryzowane korkowe kulki, podrygujące pod kloszem we wszystkich kierunkach, jak ruchy człowieka: lecz sąd nie przysługuje oku, lecz rozumowi.
 75) Gdybyśmy przyjęli wolność woli, to każda ludzka czynność byłaby cudem niedającym się wytłumaczyć — skutkiem bez przyczyny. A gdybyśmy się odważyli i spróbowali przedstawić sobie takie „liberum arbitrium indifferentiae,“ to zauważylibyśmy wnet, że rozum właściwie tu ustaje i milknie nie posiada żadnej formy, by pomyśleć coś podobnego. Gdyż zasada podstawy, zasada powszechnego określania i wzajemnej zależności zjawisk, jest najogólniejszą formą naszej zdolności poznawczej, formą, która — stosownie do rozmaitości jej przedmiotów, — także sama przybiera rozmaite kształty. A tu mamy sobie pomyśleć coś, co powoduje, choć samo nie jest spowodowane, coś, co nie zależy od niczego, ale od czego zależy coś innego, co bez zniewolenia, a więc i bez podstawy uskutecznia teraz A, podczas gdy tak samo mogłoby przecież uskutecznić B, albo C, albo D, a mianowicie mogłoby uskutecznić w zupełności i w tych samych warunkach, t. zn. że nie potrzebaby, aby w A tkwiło teraz coś, co mu daje pierwszeństwo przed B, C, D, (bo to pierwszeństwo byłoby motywacyą, a więc przyczynowością). Prowadzi nas to napowrót do pojęcia bezwzględnej przypadkowości, któreśmy ustalili zaraz na początku. Powtarzam jeszcze raz rozum właściwie zupełnie tu ustaje i milknie,.... proszę tylko spróbować, czy się da do tego doprowadzić!
 76) Ale teraz przypomniemy sobie także i to, czem jest w ogóle przyczyna: zmianą poprzedzającą, dzięki której zmiana następująca staje się konieczną. Żadna przyczyna na świecie nie wydaje ze siebie całego swojego skutku w zupełności, ani też nie stwarza go z niczego. Każdym razem istnieje raczej coś, na co działa, sprowadzając zmianę tylko w pewnym czasie, na pewnem miejscu i w pewnej określonej istocie. Ta zmiana jest stale zgodna z natu-