Ta strona została przepisana.
O.
Objaw — Äusserung. Manifestation. 388, 411, 426, 436, 437, 440.
Objawiać się — sich äussern. 426, 436.
Ocena — Beurteilung; — w znaczeniu: „Wertschätzung“ — 354; w znaczeniu „Urteil“ — sąd, 351. Zob. sąd.
Oceni(a)ć — beurteilen. 430.
Odczynnik — Reagenz. 437, 479.
Oddziaływać — reagiren. 426, 427, 436, 437.
Oddziaływanie — Reaktion. 393, 400, 412.
Odmiana — Modifikation. 391, 403, 429.
Odniesienie (do czegoś) — Beziehung (auf Etwas). 393.
Odpychanie — repulsya.
Odrębny — andersartig, heterogen. 416. Zob. różność.
Ogólne pojęcia — Allgemeinbegriffe. 412. Zob. pojecie.
Okoliczność — Umstand, co tłumaczono nieraz przez „warunek,“ (zob. to). 393, 395, 423, 429, 439.
Określenie — Bestimmung. Najczęściej w znaczeniu „spowodowanie“ (zob. to). 397, 437.
Określenie pojęć — Begriffsbestimmung, 383. Zob. pojęcie.
Określać — bestimmen. 425, 426, 437. Zob. powodować.
Określnik — 426. Tu dodano ten wyraz, by oddać niemieckie „Das Wann und Wo,“ użyte rzeczownikowo.
Organ — Organ. 390. Zob. narząd.
Orzeczenie — Prädikat. 383, 473. Urteil (w znaczeniu: orzeczenie sądu 356).
Osobliwy — eigentümlich. 410.
Oznacznik — Bestimmung. 413.
P.
Percepcya — Perception. Uchwycenie, spostrzeżenie. Zob. apercepcya.
Pierwiastek — Element. Wurzel.
