Strona:Aspis - Adam i Ewa.djvu/23

Ta strona została uwierzytelniona.

Zostawiam tobie bogactwa moje,
Nie mam też co brać, więc idę sam.

Ewa.

I ja też równie zostawiam swoje,
Co mam przy sobie, to tylko mam.

Adam.

Zostaw i to!

Ewa.

Cóż tu zostawić?

Adam.

A twoje muchy?

Ewa.

Tych ja nie mam.

Adam.

Twoje kaprysy?

Ewa.

Tych nie mam prawie.

Adam.

To co masz złego.

Ewa.

Toż ciebie mam,
Więc zostań sam,