Strona:Bô Yin Râ - Księga miłości.djvu/66

Ta strona została uwierzytelniona.

pozbawił Boskości i skazał na nieprzeczuwany los tułaczy! — —

My to zmienimy oblicze ziemi, albo też staniemy się hamulcem dla tej zmiany, acz późniejsze dopiero pokolenia zebrać będą mogły plon naszego siewu! — — — — —

Nie sądź jednak, jakobyśmy my sami już nie mogli ujrzeć spełnienia naszego czynu, choćby nam dane było tylko kwitnienie, tam gdzie nasi spadkobiercy zbierać będą owoce! — — —
Im wcześniej skłonimy siebie samych do trzeźwego czynu, tem pewniej ujrzymy pąki kwietne, rozwierające się z tego czynu, który jest czynem serca; pąki kwietne, co kiedyś staną się owocami dla naszych następców! — — — — —