Ta strona została skorygowana.
4. Nie mów nic żyję jeszcze i słyszę dzwony pogrzebu
Nie mów nic już uleciałem w taką ciszę
że nie rozumiem przedmiotów, nie słyszę
słów twoich rzucanych jak pięści w niebo.
Bo tu nie dolatują łzy
i tylko pejzaż coraz dalej upływa
i tylko wieczór się najciszej urywa
nie dzieje się nic
