Strona:Białośnieżka.djvu/8

Ta strona została uwierzytelniona.
Scena 2.
Królowa, potem Dworzanin.

Królowa. Już dawno nie pytałam swego zwierciadełka! Pewna jestem, że mi powie, to co zwykle, a jednak lubię słuchać; (pyta:)

„Powiedzże mi zwierciadełko,
Moje lube pieścidełko,
Kto w Królestwie najpiękniejszy?
Kto w Królestwie najcudniejszy?“

(słucha, potem wykrzykuje z rozpaczą:) Czy słyszycie, co mówi?... Biada mi!