Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/265

Ta strona została przepisana.

taraba; a ztamtąd idzie ta granica aż do kamienia Boen, syna Rubenowego.
7. Idzie także ta granica do Dabir od doliny Achor, a ku północy się udawa do Galgal, które iest przeciw górze, gdzie wstępuią do Adommim, która iest na południe od rzeki, a idzie ta granica do wód Ensemes, a kończy się u studnicy Rogiel.
8. Bieży téż ta granica przez dolinę Hennomowego po bok Iebuzeyczyka od południa, co iest Ieruzalem. Ztamtąd bieży ta granica na wierzch góry, która iest przeciwko dolinie Hennom na zachód, a która iest na końcu doliny Refaimitów na północy.
9. Obtacza téż ta granica od wierzchu góry aż do źrzódła wody Neftoah, i bieży aż do miast góry Hefron; potym się ciągnie ta granica ku Baala, które iest Karyatyarym.
10. Potym kołem bieży ta granica od Baala na zachód do góry Seyr, a ztamtąd przechodzi po bok góry Iarym od północy, która iest Cheslon, i spuszcza się do Betsemes, i przychodzi do Temna.
11. I wychodzi ta granica po bok Akaronu na północy, a idzie kołem ta granica, aż do Sechronu, i bieży przez górę Baala; ztamtąd wychodzi do Iabneel, i kończą się te granice u morza.
12. A granica zachodnia iest przy morzu wielkiém, i przy granicach iego; tać iest granica synów Iuda w okrąg podług domów ich.
II. 13. Ale Kalebowi, synowi Iefunomemu, dał[1] Iozue dział między syny Iuda, iako Pan powiedział Iozuemu, miasto Arbe, oyca olbrzymów, to iest Hebron.
14. I wypędził[2] ztamtąd Kaleb trzech synów Enakowych: Sesaia, i Ahymana, i Talmaia, syny Enakowe.
15. A wyszedł ztamtąd do mieszkaiących[3] w Dabir, które zwano przed tym Karyatsefer.
16. I rzekł Kaleb:[4] Ktoby dobył Karyatsefer, a wziął ie, tedy mu dam Achsę, córkę swoię, za żonę.
17. I dobył go Othoniel, syn Keneza, brata Kalebowego; i dał mu Achsę, córkę swoię, za żonę.
18. I stało się, gdy ona przyszła do niego, namawiała go, aby prosił oyca iéy o pole; przetoż zsiadła z osła, i rzekł do niéy Kaleb: Cóż ci?
III. 19. A ona odpowiedziała: Day mi błogosławieństwo; gdyżeś mi dał ziemię suchą, przyday mi téż źrzódła wód. I dał iéy źrzódła wyższe, i źrzódła dolne.
20. Toć iest dziedzictwo pokolenia synów Iudowych według domów ich.
21. I były miasta w granicach pokolenia synów Iudowych podle granicy Edom ku południowi: Kabseel, i Eder, i Iagur;
22. I Cyna, i Dymona, i Adada;
23. I Kades, i Hasor, i Ietnan;
24. I Zyf, i Telem, i Balot;
25. I Hasor Hadata, i Karyot Chesron, toć iest Hasor;
26. Amam, i Sama, i Molada;
27. I Asorgadda, i Hessemon, i Betfalet;
28. I Hafersual, i Beerzeba, i Bazotia;
29. Baala, i Iim, i Esem;
30. I Eltolad, i Kesyl, i Horma;
31. I Syceleg, i Medemena, i Sensenna;
32. I Lebaot, i Selim, Ain, i Remmon; wszystkich miast dwadzieścia i dziewięć, i wsi ich.
33. W równinach zaś Estaol, i Sarea, i Asena;
34. I Zanoe, i Engannim, Tepnach, i Enaim;
35. Ierymot, i Adullam, Socho, i Aseka;
36. I Saraim, i Adytaim, i Gedera, i Gederotaim, miast czternaście, i wsi ich;
37. Sanany, i Hadasa, i Mygdalgad;
38. I Delean, i Mesfa, i Iektel;
39. Lachys, i Bassekat, i Eglon;
40. I Chabbon, i Lachmas, i Chytlis;
41. I Kiederot, Bet Dagon, i Naama, i Maceda, miast szesnaście, i wsi ich;
42. Labana, i Ether, i Asan;

43. I Iftach, i Esna, i Nesyb;

  1. Ioz. 14, 13. Sędź. 1, 20.
  2. Sędź. 1, 10. 20.
  3. Ioz. 10, 38.
  4. Sędź. 1, 12.