10. Tenći iest wykład widzenia tego.
11. Orzeł któregoś widźiał wychodzącego z morza, to iest królestwo, które Danielowi bratu twemu w widzeniu iest okazane.
12. Ale mu nie było wyłożone, przeto ia teraz wyłożę tobie.
13. Oto idą dni, y nastanie królestwo na źiemi, y będźie strach sroższy nad inne wszytkie królestwa które przed nim były.
14. A w nim królować będą królów dwanaśćie ieden po drugim.
15. Bo wtóry pocznie królować, a on dłużéy trzymać będzie niż dwanaśćie.
16. A tenći iest wykład dwanaśćie skrzydeł któreś widźiał.
17. A głos któryś słyszał mówiący, nie z głów iego, ale z pośrzodku ciała iego, pochodzący.
18. Ten iest wykład, iż po czaśie królestwa onego zaczną się zwady niemałe, y będzie bliskie upadku: a w ten czas nieupadnie, ale znowu przydźie do początku swego.
19. A żeś widział ośm piór pod skrzydły iego tkwiące,
20. Ten iest wykład. Nastaną w nim ośm królów, których czasy lekkie będą y lata prędkie, a dwa z nich zginą.
21. A gdy się śrzedni czas przybliżać będzie, zachowani będą cztérzéy do czasu, gdy się pocznie przybliżać czas iego, aby się dokończył: ale dwa zachowani będą do końca.
22. A iżeś widział trzy głowy w pokoiu stoiące,
23. Ten iest wykład: Nawyższy wzbudźi trzy królestwa w czasy ostateczne iego, y zaś wróći do nich wiele, a będą panować nad źiemią,
24. Y nad tymi którzy mieszkaią na niéy, z pracą więtszą niż wszyscy którzy byli przed nim: przetóż ie nazwano głowami orlemi.
25. Bo ony zgromadzą niezbożnośći iego, y dokonaią ostatków iego.
26. A iżeś widział że więtszéy głowy nie widać było, to znaczy, iż ieden z nich ma umrzeć na łożu swym, a wszakże z mękami.
27. Bo dwa którzy pozostaną, miecz ich pożrze.
28. Bo iednego miecz pożrze, tego który z nim, a wszakóż y ten na ostatek od miecza upadnie.
29. A żeś widział, iż dwie pióra podskrzydlne przeszły do głowy, która iest po prawéy stronie.
30. Ten iest wykład: Ci są które zachował Nawyższy ku końcowi swemu, to iest, królestwo maluczkie, y zamieszania pełne.
31. Iakoś widźiał y lwa, któregoś widział z lasa czuiącego, y ryczącego, a mówiącego do orła, y iegoż strofuiąccgo, y niesprawiedliwośći iego, wszytkimi mowy swemi iakoś słyszał:
32. Ten iest wiatr który Nawyższy zachował ku końcowi na nie, y na złośći ich: y karać ie będéie y wyrzuci im na oczy drapiestwa ich.
33. Bo ie postawi na sądzie żywo: y będźie gdy ie prawem przekona, pokarze ie.
34. Bo ostatek ludu mego wybawi przez trapienie, którzy są zachowani w granicach moich: a rozweseli ie aż przydźie koniec, dźień sądny, o którymem ći naprzód powiedźiał.
35. Ten sen któryś widział, y te wykłady.
36. Tyś tedy sam stał się go-
