z owiec abo z kóz całopalenie: samca bez makuły odda.
11. A ofiarnie go u boku ołtarza, który patrzy ku pułnocy, przed Panem: a krew iego wyleią na ołtarz synowie Aaronowi w koło:
12. Y rozbierzą członki, głowę, y wszytko co iest przy wątrobie, y włożą na drwa, pod które ma bydź podłożony ogień:
13. A ielita y nogi wypłóczą w wodźie. A wszytko co ofiarowano zapali kapłan na ołtarzu na całopalenie, y wonność nawdźięcznieyszą Panu.
14. A ieśliby z ptastwa całopalenia była ofiara Panu, z synogarlic albo gołąbiąt:
15. Ofiaruie ią kapłan u ołtarza: y zakręćiwszy mu głowę do szyie, y przerwawszy mieysce rany, da wyźiec krwi iego na kray ołtarza:
16. A pęcherzyk gardźielny y piérze porzuźi blisko ołtarza ku wschodniéj stronie, na mieysce gdźie popiół wysypuią:
17. Y połamie skrzydła iego, y nie pokraie, ani przetnie iéy żelazem, y spali na ołtarzu, podedrwa ogień podłożywszy. Całopalenie iest y ofiara woniéy nawdźięcznieyszéy Panu.
Sposób ofiarowania Chlebowéy ofiary, to iest mąki białéy oleiem pokropionéy: Kadźidła, Chleba, Placków, y Pierwoćin, bez kwasu miodu.
1. Dusza, gdy przynieśie obiatę ofiary Panu: biała mąka będźie ofiara iéy. Y naleie na nię oliwy, y włozy kadźidła,
2. Y przynieśie do synów Aaronowych kłapłanów: z których ieden weźmie garść pełną mąki białé y oliwy, y wszytko kadźidło, y położy pamiątkę na ołtarzu, na wonność nawdźięcznieyszą Panu.
3. A co zostanie z ofiary, będźie Aaronowe y synów iego, święte świętych z ofiar Pańskich. Eccl. 7. d. 34. Niż. w Roz. 6. v. 25.
4. Ale gdy ofiaruiesz ofiarę upieczoną w piecu: z białéy mąki, to iest chleby bez kwasu oliwą rozmieszane, y kreple przaśne oliwą pomazane.
5. Ieśli obiata twoia będźie z panwie białéy mąki oliwą rozmieszana y bez kwasu,
6. Podźielisz ią w kęsy, y wleiesz na nię oliwy.
7. ale ieśli z róstu będźie ofiara, także biała mąka oliwą będźie zaczyniona:
8. Którą ofiaruiąc Panu, oddasz w ręce kapłańskie.
9. Który gdy ią będźie ofiarował, weźmie pamiętne z ofiary, y spali na ołtarzu na wonność wdźęcznośći Panu:
10. A cokolwiek zostanie, będźie Aaronowe y synów iego święte świętych z obiat Pańskich Niż. 6. d. 25.
11. Wszelka obiata, którą ofiaruią Panu, bez kwasu czyniona będźie, y bynaymniéy kwasu ani miodu nie będą palić na ofierze Panu.
12. ierwośiny tylko tych rzeczy będźiećie ofiarować y dary: ale na ołtarz nie włożą ich na wonność wdźięcznośći.
13. Cokolwiek ofiąry będźiesz ofiarował, solą posolisz, ani odéymiesz soli przymierza Boga twego z ofiary twoiéy. Przy wszel-
