y robót rąk naszych, na źiemi, którą Pan przeklął.
30. Y żył Lamech potym, iako zrodźił Noégo, pięć set dźiewięćdźieśiąt pięć lat, y zrodźił syny y córki.
31. Y stały się wszystkie dni Lamechowe śiedm set śiedmdźieśiąt śiedm lat: y umarł.
32. Noé zaś gdy był piąći set lat, zrodźił Sema, Chama, y Japheta.
Przyczyna potopu grzéch ludzki; wszakże sprawiedliwy był Noé, któremu Bóg nakazuie budować korab, aby w nim Noé z swoim narodem, y naśienie wszystkich źwierząt zachowane było.
1. A gdy się ludźie poczęli rozmnażać na źiemi, y zrodźili córki:
2. Widząc synowie Boży córki ludzkie, iż były piękne, wźięli sobie za żony ze wszystkich, które obrali.
3. Y rzékł Bóg: Nie będźie trwał duch móy na wieki w człowieku, gdyż iest ćiałem: y będą dni iego sto y dwadźieśćia lat.
4. A Olbrzymowie byli na źiemi w one dni; bo gdy weszli synowie Boży do córek ludzkich, a one porodźiły: ći są mocarze od wieku, mężowie sławni.
5. A widząc Bóg, że wiele było złośći ludzkiéy na źiemi, a wszystka myśl serca była napięta ku złému po wszystek czas:
6. Żal mu było, że uczynił człowieka na źiemi: y ruszony serdeczną boleśćią wewnątrz rzékł:
7. Wygładzę człowieka, któregom stworzył z oblicznośći źiemie: od człowieka aż do zwierząt: od źiemopłazu aż do ptastwa powietrznego; bo mi żal, żem ie uczynił.
8. Noé zaś nalazł łaskę przed Panem.
9. Noégo rodzaie te są. Noé mąż sprawiedliwy y doskonały był w rodzaiach swoich, z Bogiem chodźił.
10. Y zrodźił trzech synów, Sema, Chama, y Japhetha.
11. Ale źiemia skaźiła się przed Bogiem, y napełniła się nieprawośćią.
12. A gdy uyrzał Bóg źiemię bydź skażoną; (bo wszelkie ćiało popsowało było drogę swą na źiemi):
13. Rzékł do Noégo: Koniec wszelkiemu ćiału przyszedł przedemną: napełniona iest źiemia nieprawośćią od oblicza ich: a ia wytracę ie z źiemią.
14. Uczyń sobie korab z drzewa heblowanego: mieszkaniczka w nim poczynisz, y namażesz kliiem wewnątrz y zewnątrz.
15. A uczynisz go tak: Trzysta łokiet będźie długość korabia, pięćdźieśiąt łokiet szérokość, a trzydźieśći łokiet wysokość iego.
16. Okno w korabiu uczynisz, a na łokćiu dokonasz wiérzch iego: a drzwi w korabiu postawisz z boku: na dole gmachy y troie piętra uczynisz w nim.
17. Oto ia przywiodę wody potopu na źiemię, abych wytraćił wszelkie ćiało, w którym iest duch żywota pod niebem. Wszystko, co na źiemi iest, zniszczeie.
18. Y uczynię przymierze moie z tobą: y wnidźiesz do korabia ty y synowie twoi, żona twoia, y żony synów twoich z tobą.
19. Y ze wszech źwierząt wszelkiego ćiała, po dwoygu w wiedźiesz do korabia, aby zostały żywe z tobą: samca y samicę:
