bniech, śpiéwayćie Panu na cymbalech, śpiéwayćie mu Psalm nowy, wywyższayćie y wzywayćie imienia iego.
3. Pan kruszący woyny, Pan iest imię iemu.
4. Który położył obóz swóy w pośrzód ludu swego, aby nas wyrwał z ręki wszytkich nieprzyiaćiół naszych.
5. Przyciągnął Assur z gór od Północy, w wielkośći mocy swéy: którego mnostwo zastawiło potoki, a konie ich okryły doliny.
6. Mówił że miał wypalić granice moie, a młodźieńce moie wybić mieczem, niemowlęta moie dać na łup, y panny w niewolą.
7. A Pan wszechmogący zaszkodźił mu, y dał go w ręce niewieśćie, y poraźił go.
8. Bo mocarz ich nie polégł od młodźieńców, ani go zabili synowie Titan, ani wysocy obrzymowie zastawili mu się: ale Juditha córka Merari zwątliła go pięknośćią twarzy swoiéy.
9. Zwlekła się bowiem z szat wdowstwa, y oblokła się w szaty wesela na rozradowanie synów Izraelakich.
10. Pomazała oblicze swe oleykiem, y śćiągnęła kędźiorki swe koronką, wźięła szatę nową, aby go zdradźiła.
11. Patynki iéy uchwyciły oczy iego, piękność iéy poymała duszę iego, ućięła kordem szyię iego.
12. Ulękli się Persowie stałośći iéy, y Medowie śmiałośći iéy.
13. Tedy zawyły woyska Assyriyskie, gdy się ukazali poniżeni moi, schnący od pragnienia.
14. Synowie dźiéwczyn pokłóli ie, a iako chłopięta ućiekaiące pobili ie: poginęli w bitwie od oblicza Pana Boga mego.
15. Pieśń śpiéwaymy Panu, Pieśń nową śpiéwaymy Bogu naszému.
16. Adonai Panie wielkiś ty, y przesławny w mocy twoiey, y którego żaden zwyciężyć nie może.
17. Tobie niech służy wszelkie twe stworzenie: boś rzékł y stały się: posłałeś ducha twego, y stworzone są, y niémasz ktoby się sprzeciwił głosowi twemu. Gen. 1. Psal. 32. 9.
18. Góry z gruntu się poruszą z wodami: skały iako wosk rozpłyną się przed obliczem twoim.
19. A którzy się ćiebie boią, wielcy będą u ćiebie na wszytkim.
20. Biada narodowi na naród móy powstającemu: bo Pan wszechmogący będźie się mśćił nad nimi, w dźień sądu nawiédźi ie.
21. Bo da ogień y robaki na ćiała ich, aby byli paleni, y czuli aż na wieki.
22. Y stało się potym, wszytek lud po zwyćięstwie przyszedł do Jeruzalem pokłonić się Panu: y wnet skoro się oczyścili ofiarowali wszyscy całopalenia, y śluby y obietnice swoie.
23. A Judith wszytkie naczynia woienne Holofernesa które iéy dał lud, y namiotek który sama wźięła z łóżka iego, ofiarowała na dar zapamiętania.
24. A lud był wesół wedle oblicza świętych, y przez trzy mieśiące wesele tego zwyćięstwa z Judith obchodzono.
25. A po owych dniach wrócił się każdy do domu swego, a Judith stała się wielką w Bethulliéy, y była nasławnieyszą wszytkiéy źiemi Izraelskiéy.
26. Była téż do cnoty czystość przyłączona, tak iż nie uznała męża po wszytkie dni żywota swego, iako umarł mąż iéy Manasses.
