Ta strona została przepisana.
Około roku 1830, posiadłość składała się z samej jeno góry, pokrytej lasem liściastym, — w którym zaczęły ponowną walkę o byt drzewa szpilkowe, — dużych, napoły rozwalonych budynków, ogromnych, otoczonych murami ogrodów, oraz kilku kawałków roli pomiędzy niemi, a miastem. Prócz tego stanowiły część posiadłości jeszcze duże poręby leśne, pokryte pniakami.
Ówczesny właściciel, wysoki, czarny mężczyzna, w długim, zielonym fartuchu, zajmował się ogrodnictwem. Uprawiał swe ogrody i one to, oraz kilka, krów, dawały mu środki do życia.
Był on ostatnim przedstawicielem rodu w tej okolicy i nieżonatym człowiekiem.
