Ta strona została uwierzytelniona.
śmierć ciała fizycznego z nieograniczonem zniszczeniem, ale trudno jest wywieść ich z błędu, bowiem rozciągają oni niezaprzeczoną prawdę jednej sfery życia na inną, podlegającą zgoła innym prawom. —
Istotnie, człowiek, który tu żył, ulega ze śmiercią ciała fizycznego zniszczeniu.
To, co trwa nadal, to tylko jego samoświadomość w równym stopniu, w jakim istniała ona w chwili śmierci, lub raczej w chwili ostatniego jasnego wrażenia, i — jego wola. — — —
To jednak wystarcza, aby stan następujący nazwać życiem dalszem.
Słusznie broni się rozumowanie przeciw przypuszczeniu, jakoby ta świadomość, ta wola były przez śmierć na „wyższy“ stopień podniesione, jakoby wznosiła się „dusza“ do stanu
