Strona:Bogumił Aspis - Na cmentarzu.djvu/32

Ta strona została uwierzytelniona.
∗                              ∗

Spij — śpij, drogie moje dziecię!
Zostań w grobie tak!...

Choć się głóg przystroi w kwiecie,
W pączki róży krzak, —
Liść — kwiat — jutro śnieg przyprószy,
Złamie burza — piorun skruszy —
Lecz sam szatan się nie wedrze... pod ten Krzyża znak!

∗                              ∗

Śpij — ach śpij!... Wkrótce do ciebie
Przyjdzie ojciec twój...

Wprowadzisz go tam na niebie
Między duchów rój...
A gdy z ziemi róż kielichy
Zadzwonią nam pacierz cichy, —
Zostaniemy już na wieki z sobą...
Skarbie mój!...



KONIEC