Strona:Bolesław Prus - Kroniki 1875-1878.djvu/307

po za któremi widać wysmukłego lokaja, dmuchającego butem w samowar.
 — Czy nie wie panienka gdzie pan Cybuchowicz mieszka?... — pytam jednej.
 — Czy to sztudent?
 — Nie, to taki jegomość łysy — z faworytami.
 — E... to nie wiem!
 Idę do drugiej.
 — Czy nie wie panienka, gdzie pan Cybuchowicz mieszka?
 — A nie wiem, proszę pana, bo ja jezdem od maglarza.
 Jeżeli mi Bóg pozwoli doczekać wieku późniejszego, wówczas napiszę rozprawę: „O szkodliwym wpływie magli na rozwój sił intelektualnych.“ Tymczasem zaś idę do trzeciej.
 — Czy nie wie panienka, gdzie tu pan Cybuchowicz mieszka?
 Panienka zamiast odpowiedzi, pokazuje mi szereg białych, jak perły zębów, które dotychczas zwrócone były ku lokajowi z przeciwka?
 — Czego się panienka śmieje? — pytam.
 — A pan to niby nie wie! — odpowiada mi, owijając na mniej ponętnej rączce fartuszek, który przy zetknięciu się ze światłem słonecznem, dużoby mógł utracić na swej idealnej wartości.
 — Ależ, na honor, nie wiem!... — odpowiadam zdumiony. — Nie wiem, jak pragnę, ażeby mój portret figurował w „Tygodniku Illustrowanym“ lub „Kłosach”!