Strona:Bolesław Prus - Kroniki 1875-1878.djvu/45

 Z tem wszystkiem nie jesteśmy pewni, czy rok bieżący doczeka się anti-ogonowej reformy, choć zdaje się być niezawodnem, że doczeka się czegoś zupełnie nowego, a mianowicie — co najmniej dwu arcydzieł z zakresu sztuki dramatycznej.
 Powiedzieliśmy: co najmniej dwu i inaczej być nie może w mieście, które w swoich murach piastować będzie aż dwa konkursy dramatyczne, a jeden z nich — pod kierunkiem Kuryera Codziennego.
 Indywidualnie rzeczy biorąc, w kwestyi tej nie chodzi mi o cyfrę, ani o kierunek. Co więcej, gdyby przed miesiącem grudniem napadło mnie dramatyczne natchnienie, wówczas możebym własną ręką nowy mój płód literacki złożył u stóp Kuryera Codziennego, choćby dla przekonania świata o moim talencie i bezstronności sędziów. Lecz z drugiej strony po co nam aż dwa konkursa dramatyczne i czy nie lepiej byłoby owe 350 rs. obrócić na inny jakiś konkurs, n. p. pedagogiczny, który podobno nierównie większe oddałby ogółowi usługi.
 „Kuryer Codzienny“ powie, że z pieniędzy tych taki tylko a nie inny zrobić musi użytek, ponieważ na to fundusz przeznaczonym został?
 „Kuryer Codzienny“ ma w redakcyi nie tylko fundusz na konkurs, ale i... miecz katowski, którego przeznaczenie jest równie ściśle określone, lecz którego Kuryer we właściwy sposób nie użyje, wiedząc, że to nie zgadza się ani z tradycyami pisma, ani z przyzwoitością publiczną, ani wreszcie z zasadą użyteczności.
 Wyraz użyteczność przywodzi nam na myśl bardzo sprytny figiel współobywateli naszych wy-