Strona:Bolesław Prus - Kroniki 1875-1878.djvu/63

 O godzinie 8-ej wykończyłem część trzecią i również wysłałem ją do redakcyi, a o 12-ej poszedłem sam.
 Czytam artykuł... dwu pierwszych części brakuje! W redakcyi hałas, tartas... wracam do domu i wpadam na posłańca:
 — Człowieku! coś zrobił z listem?
 — A oddałem w redakcyi!
 — W jakiej?
 — A w redakcyi Kuryera Codziennego!
 — A niechże cię!...
 — Czego się pan gniewa? Odniosłem tam, gdzie było zaadresowane.
 W parę godzin przychodzi drugi posłaniec i mówi:
 — Proszę pana, ja coś złego musiałem zrobić, bom oddał drugi list w redakcyi Kuryera Warszawskiego.
 — Przeciwnie, zrobiłeś świetnie!
 — Ale bo widzi pan, tam był adres do Kuryera Codziennego.
 — Chryste eleison!
 Nie mając nic lepszego do zrobienia, szlę posłańców do Kuryera Codziennego, aby mi dwie pierwsze części oddano, a tymczasem redaktorowie w śmiech i mówią posłańcowi:
 — Idź w pokoju, dobry człowiecze, twój pan sam jutro do nas przyjdzie...
 Na domiar niedoli uszczypliwa redakcya Kuryera Codziennego robi wymówki: „Niewiadomemu (sic!) współpracownikowi,“ że jej dokończenia nie przysłał.